Hier wil ik graag uitleggen wat het verschil is tussen de "gewone" pedicure en de Medisch Pedicure. Tijdens de opleiding tot Medisch Pedicure heb ik gemerkt dat er veel onduidelijkheid is over deze "aanvulling" op het pedicure vak, en zal hieronder een en ander toelichten:
De brancheorganisatie Provoet erkent een onderscheid tussen
de pedicure (basis diploma), de gespecialiseerde pedicure (basis diploma
met aantekening diabetische- en/of reumatische voet) en de medisch pedicure:
Voorheen was ik al een gespecialiseerde pedicure.
De medisch pedicure is hoger en breder opgeleid en kan alle zogeheten risico voeten (oudere, verwaarloosde en spastische voet) behandelen. Zij is in het bezit van de aantekeningen diabetische- en reumatische voet. Daarnaast heeft de medisch pedicure uitgebreide kennis en ervaring op het gebied van nagelregulatie- en reparatie technieken, orthesiologie, en antidruk technieken. Daarmee vergroot zij de behandelmogelijkheden van complexere voet - en nagelproblemen.
Alleen pedicures met een door de branche- vereniging erkend diploma, kunnen zich registreren in het KRP. Een bij het KRP geregistreerde pedicure is verplicht haar accreditatiepunten te behalen d.m.v. bij- en nascholing om kennis en innovatie in het vakgebied bij te houden. Een bij het KRP geregistreerde medisch pedicure waarborgt de kwaliteit!
De vraag naar gespecialiseerde pedicures wordt steeds
groter. De zorgverzekeraars vergoeden reeds geruime tijd behandelingen voor
diabetische en reumatische patiënten.
Door het diploma Medisch Pedicure wordt dit uitgebreid, waardoor pedicures
meer mogelijkheden hebben om hun klanten de behandelingen te laten vergoeden
door zorgverzekeraars. Denk bijvoorbeeld
aan een screening, speciale crème of een nagelbeugel.
Diverse zorgverzekeraars eisen bijvoorbeeld al dat er op
de factuur van een diabetische voet een simms-classificatie wordt vermeld.
Bij de screening van voeten van mensen met diabetes, wordt de zogenaamde
“simms-classificatie” aangehouden. De simms-classificatie is een risico-inventarisatie
die in kaart brengt welke risico’s de patiënt loopt op het mogelijk ontstaan
van een ulcus of meerdere ulcera.
Deze verandering is het gevolg van wijzigingen in het zorgstelsel.
De zorgverzekeraars kunnen bij het ontbreken van de classificatie ervoor
kiezen de nota’s niet uit te betalen.
De verwachting is dat binnen 2 jaar alle zorgverzekeraars deze eis zullen
gaan stellen.